VOETBAL Z
STERREN
ajajufe
VOETBALSTERREN
IN AKT^E
Deze maand is het weer zover. Voor het dertigste achtereenvolgende jaar worden de vaderlandse
eredivisievoetballers met duizenden tegelijk in kleine zakjes gestopt, daaruit bevrijd door gretige
handen en ingeplakt in boeken. Pechvogels worden op een hoop gelegd, krijgen een elastiekje om en
gaan door het leven als 'dubbele'. Ook dit jaar zullen de Ajacieden
de meest populaire plaatjes zijn en zal er gevloekt worden als niet
jari Limanen maar wéér Bernard Schuiteman in een net gekocht
zakje wordt aangetroffen. Marcelle van Hoof duikt in haar
verzameling Ajax-plaatjes en gaat daarnaast op zoek naar de nieuwe
plaatjes met de nummers 95, 108 en 392. Spaar je mee?
FRANK
Tekst en illustraties: Marcelle van Hoof
Johan Neeskens, Arie Haan, 1971, van Gaal 1983
Het moet begin 1971 zijn ge
weest, toen ik als klein kind
voor de eerste keer Ajax in
het 'echt' zou gaan zien. Het
wonderteam speelde een uit
wedstrijd in mijn geboorte
stad Maastricht tegen MVV.AI
dagen voor de wedstrijd werd
de Ajax-pagina uit het 'Voet
balsterren-album 1970-1971'
bestudeerd: een magische
Cruijff natuurlijk (geboren 25-
7-Al), een trappende Sjaak
Swart, die vage foto van
Heinz Stuy en een onbekende met die rare
achternaam (Ronnie Kalderon).Van Sies
Wever begreep ik helemaal niets. Op het
plaatje stond hij te koppen, terwijl in de
'beschrijving van de speler in het be
treffende hokje in het album' stond dat
Wever doelman was. Maar het meest on
der de indruk bleef ik van Cruijff en vooral
zijn beschrijving: 'speler van wereldklasse.
Stond al als 16-jarige in het eerste elftal
van Ajax'. En die zou ik in het echt gaan
zien!
De wedstrijd verloor Ajax via een knal van
Johan Dijkstra (die niet eens in het boek
zat!) met I -0. Nooit zal ik verge
ten hoe de Ajax-spelers na af
loop met vuurrode hoofden (van
schaamte, dacht ik toen) langs
mijn tribuneplek de catacomben
indoken. Met bonzend hart be
keek ik of de vooraf bestudeerde
spelers op de plaatjes leken. Ze
waren het echt, hoewel ik Sies
Wever niet heb zien koppen.
Thuis gekomen was het eerste wat
ik deed het 'Voetbalsterrenalbum'
te voorschijn halen.Vol verdriet be
keek ik de Ajax-plaatjes en schreef
onder de foto van Cruyff 'slecht'. Een Ajax-
hart was voor even gebroken. Gelukkig had ik
de vloek uitgesproken met een potlood...
Ruim vijfentwintig jaar later is het vuur
voor de voetbalplaatjes nog steeds niet ge
doofd. Nog steeds is het spannend om een
zakje te openen en lacht je hart als naYvo
