AJAX ZET ZIJN TIES
ajajufe
JEUGDPUISTJES
„Het klikt tussen Denen en
Nederlanders. Ze zijn allebei
levensgenieters en avontuurlijk
ingesteld." Zo omschreef Ajax'
technisch directeur Morten Olsen
in de vorige Life de band die er
tussen Deense voetballers en
Nederland is. Of beter gezegd:
tussen Denemarken en Ajax, want
deze club heeft veel Deense spelers
onder contract (gehad). Met het
aantrekken van Michael Laudrup
en 01e Tobiasen kwam het aantal
Ajax-Denen op twaalf. En volgende
zomer komt er in ieder geval één
bij.
Slechts In zes competitiewedstrijden deed
Söndergaard dat seizoen mee. Opmerkelijk
genoeg speelde hij in Ajax' succesvolle be
kerseizoen een grote rol.Vanaf de kwartfi
nale stond hij in de basis en zowel tegen
DWS (2-1) als FC Twente (4-0) maakte hij
één doelpunt. In de finale tegen PSV (2-0)
speelde hij ijzersterk; zijn overstapje in die
wedstrijd (waarna Keizer 1-0 kon scoren)
is legendarisch.
Söndergaard begon dan ook optimistisch
aan een nieuw seizoen. Maar nadat hij tij
dens de oefenwedstrijd tegen Standard
Luik door het publiek werd uitgefloten,
haalde Michels hem naar de kant.
Ajax stuurde hem begin septem
ber voor even terug naar Dene
marken, waar hij op zijn oude
school zijn vak (onderwijzer) uit
oefende. Nog diezelfde maand
toonde de Franse club FC Metz
interesse. Ajax liet zijn eerste
Deen met pijn in het hart
vertrekken.Tom Sön
dergaard barstte
van het talent,
maar dat was
in die andere
school, de
Ajax-school
van onderwij
zer Rinus Mi
chels, niet vol
doende.
Eind 1975 maakten
twee Deense pubers
gezamenlijk de over
stap naar Amsterdam.
Frank Arnesen en Sö-
ren Lerby waren amper
de luiers ontgroeid, toen
zij door Ajax van Fremad
Amager werden overgeno
men. Ajax had sinds het vertrek
van Söndergaard de ene triomf
de andere beleefd en stond inmid
het water voelden. Arnesen: „Toen ik 17
was stond ik voor de keuze: doorgaan met
voetbal of gaan studeren. Ik gokte toen
voor het voetbal, maar als het mis was ge
gaan, dan was ik één jaar later naar het
gymnasium gegaan. Een aantal Europese
clubs wilde me hebben, maar ik wachtte
op een topclub.Vervolgens kwam Ajax.
Daar heb ik geen seconde spijt van gehad.
Een betere opleiding kun je niet wensen. Ik
voelde me er happy, in alle opzichten. Ik
had altijd in Kopenhagen gewoond, dat
scheelde niet zoveel met Amster
dam. Ik verveelde me geen mo
ment. Ik was weliswaar veel
met voetbal bezig, maar ik
hield ook van plezier. Wat
dat betreft was er genoeg te
doen in Amsterdam..." Frank
Arnesen was een echte pu-
blieksspeler. Met zijn tech
niek, slimheid, snelheid en
branie leek hij een product
van de Ajax-opleiding.„lk
kon veel dribbelen bij
Ajax. Dat vond ik heer
lijk. En na een aantal
jaren wist ik óók het
ploegbelang goed
in de gaten te
houden."
Frank Arnesen
na
Jesper Olsen demonstreert in 1983
•T
i>;-3]
hoe een shirt gedragen moet worden:
HPI -
uit de broek!
ARCHIEF HENNIE SCHUURMAN
dels bekend als een voetbalhogeschool,
waar opnieuw werd onderwezen door de
teruggekeerde Rinus Michels.
De frêle Frank Arnesen was 19 jaar, de
stoerdere Sören Lerby 17. Maar hun talent
was net zo groot als hun jeugdpuistjes. Het
kwam dan ook dik in orde met de twee
vrienden, die zich bij Ajax als een vis in
Tekst: Marcelle van Hoof
De allereerste Deen die door Ajax werd
aangetrokken was niet bepaald de meest
succesvolle.Tommie Söndergaard verpie
terde in het seizoen 1969-1970 in Amster
dam, op de bank bij Ajax én op de bank bij
zijn pleeggezin, de familie Riksen in Am
sterdam-Noord. De 23-jarige aanvaller
was weliswaar persoonlijk door Rinus Mi
chels gescout, maar de trainer stelde de
technisch begaafde Söndergaard amper op.
De voornaamste reden hiervoor was de
concurrentie. Johan Cruijff, Piet Keizer,
Sjaak Swart en Dick van Dijk waren ook in
1969 nou eenmaal niet de minsten.
Söndergaard begon nog uitstekend in Am
sterdam.Tijdens de presentatiewedstrijd van
het seizoen 1969-1970 tegen de Engelse
kampioen Manchester City (3-3) was hij in
een uitverkochte Meer de grote uitblinker.
Kansen op méér kreeg Söndergaard echter
amper. Hij was blij met zijn auto, dan kon hij
tenminste nog eens ergens heen. Naar ver
luidt las hij twee boeken per dag. De familie
Riksen deed alles wat in haar vermogen lag
om de Deen op te beuren.Voetballen kon
ie, maar afzien was niet zijn sterkste punt.
