BIJ EEN AFSCHEID
WINSTON BOGARDE
m*0Ê.
Rebels, driftig, lastig
Sinds Ajax-Atletico is dat het beeld
het beeld van anderen van jou
beeld van de buitenwacht
beeld van medespelers
eerlijk is eerlijk: ook mijn beeld.
Beeld dat het andere dreigt te verdringen:
je gedrevenheid, je wil tot winnen
dat ene doel: goud, goud, goud!
Een getergd roofdier dat prooi zoekt
je snelheid, je Gullit-achtige kopkracht
lange man die met de bal veel kan.
Je kwam van ver
veel omwegen, diverse tussenstations,
H maar je haalde het:
de top.
Je haalde Ajax
Je haalde Oranje
en binnenkort ben je Milanees.
Ik kan niet in je ziel kijken,
maar waarom steeds dat gestampvoet
in de glazen kast van je eigen niet gering
talent?
Waarom dat zelf geplaatste 'maar' achter je
prachtprestaties?
Je lijkt wel een wild paard
dat de ongeremdheid van de steppen niet
vergeten kan:
tomeloos en ontembaar.
'Nobody' zingt de door jou
en dankzij jou ook door mij bewonderde
Keith Sweat.
Dat ben je in ieder geval niet:
No Nobody.
En op het veld roept jouw lichaam, jouw spel:
'Freak with me!'
Nog even Ajax en dan Milan
en hopelijk ook snel weer Oranje.
Maar waar dan ook:
betover me, breng me 'In the Mood',
'Show me the way' waarin voetbal zo mooi is: 1
schoonheid, gedrevenheid, doel-gerichtheid,
jij, paradepaard!
Klaas Vos
