HIJNTRAP'...
EKEN LEKKERDER'
ajaxjfe
ia jij eiiAjiD
VYJÏjCIJGE
Witschge wil ook liever niet herinnerd
worden aan die nare periode. "Het heeft
geen zin om dat allemaal op te rakelen."
We doen het toch maar: Enkele spelers,
waaronder Jan Wouters, leverden in ok
tober 1989 in het openbaar kritiek op
Witschge. Hij zou een slechte invloed
hebben op andere spelers, egoïstisch zijn
en niet goed presteren, zol luidde in het
kort de 'aanklacht'.Witschge: "Maar ik
vocht me in het elftal terug en aan het
eind van het seizoen werden we kam
pioen." Richard Witsche zong tijdens
de huldiging op het Leidseplein "We willen
hasj, coke en pillen". Leuk gevonden, maar
geen populaire tekst in de voetbalwereld.
Johan Cruijff haalde Witschge naar Barce
lona en Beenhakker kocht 'karakterjon
gens' als John van Loen, Rob Alflen en
Alfons Groenendijk.
SCHIJNTRAP
Dan was de band met Johan Cruijff beter.
Sterker nog: Cruijff was uitermate gechar
meerd van de linkspoot. Witschge: "Ik de
buteerde in Ajax-I onder Johan Cruijff in
een uitwedstrijd tegen AZ. Ik was amper
zeventien jaar. Het seizoen erop speelde ik
tegen Hamburger SV een van mijn eerste
Europacup-wedstrijden. Ik weet nog goed
dat ik Manfred Kaltz flink dolde mijn
schijntrap. Ik was een iel, dun mannetje die
dacht het wel te kunnen redden met zijn
technische kwaliteiten. Maar langzamer
hand merkte ik dat ik kracht tekortkwam.
Ik werd snel opzij geduwd in duels. Er
ontstond een beeld van mij alsof ik een
laconieke voetballer was. Maar van
jongsaf aan wil ik elke wedstrijd en
ieder duel winnen. Dat imago
van een nonchalante speler
klopt niet. De pers klopte
dat negatieve beeld op en
dan gaat het publiek het
nog geloven ook, hoewel ik
met de supporters nooit
problemen heb gehad. De
pers kende mij niet goed ge
noeg. Maar dat hoeft ook niet.
Daar heb je je familie en je vrien
den voor.Voor de rest interesseert
het me niet wat er over me geschre
ven me wordt. Zeker nu niet meer, als
jonge speler ben je daar nog wat ge
voeliger voor."
"Met de journalisten in Barcelona heb
ik nooit problemen gehad, terwijl daar
drie kranten per dag met elk acht
sportpagina's verschijnen en er dus
ook heel wat onzin geschreven
wordt. Ik kreeg veel positieve publi
citeit, onder andere
over mijn kleren.
Ik kocht toen
van die felge
kleurde over
hemden van
Versace. Die
durfden die
Spanjaarden
niet aan te
trekken. Ik
viel daarmee
"Ik heb er nooit bij stilgestaan dat ik ooit
nog bij Ajax zou terugkeren. Daarvoor was
ik teveel met mijn toenmalige clubs bezig.
Het is bekend dat ik enige problemen met
Leo Beenhakker had. In het seizoen 1989-
1990 heeft me zelfs een maand teruggezet
in het tweede, waardoor ik onder meer
een vriendschappelijke wedstrijd in Frank
rijk tegen mijn broer Rob, die toen bij
Saint Etienne speelde, misliep. Dat heeft
me flink geraakt, vond ik heel erg. Maar het
was niet zo dat ik het had gehad in Neder
land of bij Ajax. Barcelona kwam in 1991
aan de deur kloppen en dat was toen een
hele goede verbetering."
op, maar voor
mij was het dragen
van die overhemden
normaal. Na verloop van
tijd ging ik ze ook minder
dragen, het werd allemaal
te grappig. Maar dat was
het al snel: Spanjaarden
kleden zich wat sober
der. Wat nu mijn kle-
dingspecialisme is?
Tja, een beetje net
jes, ik weet het
