IJËET
ajahjfe
ZIELENKNIJPERS?
PUUR GEWELD MIDDEL?
OORLOG MET DE HANDJES!
Door Gilberto Caccio
FOTO RON RICHEL EN MARCEL ROB (TED SMIET)
de grasmat. Het zelfvertrouwen is weg.
De bal is wellicht de zwaarste tegen
stander.
Natuurlijk laat deze vormcrisis zich voor
een deel eenvoudig verklaren. Met een
waslijst aan zware blessures, als die van
Ajax, zou elke ploeg in een gat vallen.
Maar hoe diep is dit gat? Immers, ook als
nagenoeg alle spelers beschikbaar zijn,
speelt de ploeg niet met de voorheen in
gebakken bravoure. 'Dertien-in-een-do-
zijn' provincieclubs ruiken hun kans, den
ken te kunnen winnen en doen dat soms
ook. De stralende spelers van vorig jaar
sukkelen nu moeizaam voort. Waarin
schuilt dan het verschil? Wat is de ware
reden van het verval? Ligt het aan de
geest? Hoe fris is het hoofd nog?
„Mentale training is nog vrijwel taboe in
de voetballerij. 'Zielenknijpers' worden
weggehoond in deze wereld van stoere
kerels." Ted Smiet kent de vooroordelen.
Hij is sportpsycholoog, schreef meer dan
eens over zijn vak voor het Utrechts
Nieuwsblad en verzorgt vanuit het
NOC*NSF mentale begeleiding en training
voor topsporters. Bovendien was hij, vol
gens eigen zeggen, een „snelle linksbuiten,
die in het huidige voetbal mogelijk ver had
kunnen schoppen". Hij geniet van de
schoonheid van het spel, maar komt „van
wege de agressie" niet meer in de sta
dions.Verder is hij Ajax-fan.
Smiet ziet zichzelf wel degelijk een rol in
nemen in het voetbal. „Fysieke, technische
Onze Godenzonen
blijken ineens gewo
ne stervelingen
en mentale training vormen een drie-een
heid! Aan het laatste onderdeel heeft het
altijd ontbroken. Het voetbal houdt zich
doofstom hiervoor. Het mentale aspect
geeft de speler juist zijn zekerheden. Ik zie
het als het standbeen. Is dat goed in ba
lans, dan is elke actie mogelijk."
Volgens de Utrechter zwabbert het stand
been van Ajax momenteel. Mede het gevolg
van een ziektekiem in het voetbal. „Bij Ajax
gaat het altijd om de kwaliteit van het spel.
Maar dat is bij andere ploegen al lang niet
meer het geval. Respect daarvoor bestaat er
niet meer. Er is een virus van sociale agressie
binnengeslopen. Het gaat nog slechts om
geld en prestige. Om dat te bereiken wor
den ook oneigenlijke middelen gebruikt.
Puur geweld is een middel! De buitenwereld
vindt acties als die van Raymond Atteveld in
de wedstrijd Vitesse -Ajax prachtig."
„De Ajax-spelers worden in zulk geweld als
kinderen afgeslacht. Ze hebben dit nooit ge
leerd. Ajax was de allerbeste ploeg ter we
reld. Een poosje legde iedereen zich daarbij
neer. Een kleine nederlaag tegen Ajax was
mooi meegenomen.Teams hadden niet de
illusie te kunnen winnen. Hun beleid was er
nog niet direct op gericht louter acties te
verstoren. Maar dat houdt een keer op. Dan
grijpen tegenstanders naar andere midde
len. Ziedaar de blessure(was)lijst."
„De grenzen in het voetbal zijn zoek. Het
vastpakken van een speler wordt al min of
meer geaccepteerd. De zekerheden voor
het Ajax-spel vallen weg. De balans in kwa
liteit is verstoord. Het zou mij niet verba
zen als de huilbui van Ronald de Boer na
de wedstrijd tegen Grasshoppers, voor
komt uit een gevoel van wanhoop over de
aard van het hedendaagse voetbal."
Volgens Smiet zou mentale training het
Ajax 'standbeen' goed doen. Hij kent echter
de voorbeelden van 'sportpsychologen', die
niet de juiste snaar wisten te raken. „Er zijn
enkele vervelende ervaringen uit het verle
den. Daardoor kampt de voetbalwereld nog
steeds met het 'zielenknijper-syndroom'.
Positief is dat Ajax altijd zijn eigen visie blijft
behouden. Als die over boord zou gaan, zou
de val in het gat niet te overzien zijn. Het
zal zeker tijd kosten, maar de kwaliteit van
Ajax staat garant voor herstel en glorie!"
De stralende spe
lers van vorig jaar
sukkelen nu moei
zaam voort.Waarin
schuilt dan het ver
schil? Wat is de
ware reden van het
verval? Ligt het aan
de geest? Hoe fris is
het hoofd nog?