AJAH.IFE
IMHWWV
•tAVVU^V
al even 'enthousiast' over de groene zoden
in het land van beperkte mogelijkheden.
„Bij River hadden de voetballers van de
club naast het stadion Monumental, welge
teld één trainingsveld tot hun beschikking,
waarop tal van elftallen moesten trainen.
Toen ik nog in de River jeugd speelde
moesten we dikwijls naar het gemeente
park midden in Buen'Aires.Tussen de los
lopende honden en spelende, kinderen
ronddraven was weining succesvol. In zo'n
omgeving kun je toch geen serieuze trai-
ningsarbeid verrichten?"
Hebben jullie in het eerste elftal ook wel eens
in het park tussen de loslopende honden
moeten trainen? „Ja", glimlacht Mariano bit
ter. „Er was dan één verschil met de trai
ningen bij de jeugd. Het afgebakende veldje
werd omzoomd door vele fans."
Bij sommige clubs in Buenos Aires ontbre
ken alle faciliteiten voor het starten van
een jeugdopleiding. De situatie bij de
meeste clubs is derhalve weinig florissant.
Ondanks het ontberen van voldoende
armslag bij veel Argentijnse clubs bespeurt
Mariano een lichte, stijgende lijn. „Sinds de
privatisering van televisiemaatschappijen
als deTELEFE ontvangen de clubs thans
een gering percentage van de uitzendrech
ten." De inkomsten uit de televisiegelden
zijn voor de clubs net voldoende om hun
eerste team mee te kunnen financieren.
De jeugdelftallen in Argentinië hopen te
gen beter weten in op welwillende bedrij
ven. „Of je nu inkomsten genereert uit uit
zendrechten of niet, de situatie bij de
meeste clubs in Argentinië blijft schrij
nend", aldus de Ajacied.die zeer begaan is
met het lot van de clubs. „Het belang van
het voortbestaan van volkssport nummer
één is groot. Want voetbal is de hoeksteen
van de Argentijnse samenleving. Een week
verstoken zijn van voetbal en het hele land
zou gek worden", weet Mariano Juan.
Wat betekent tenslotte het wit-blauwe tenue,
de nationale kleur voor de Argentijnen? Juan
junior en senior kijken elkaar op een veel
betekende manier aan. Op Mariano's gelaat
verschijnt een vette grijns, kordaat zegt hij:
„Alles".
een revalidatiebad, mooie kantine.Ver
schrikkelijk fraai allemaal voor die jonge
spelertjes." „Of River Plate over zulks be
schikt", herhaalt Mariano mijn vraag. Ma
riano hijst zichzelf traag uit de zware lede
ren fauteuil en lacht wrang om zoveel on
nozelheid. Heftig zwaaiend met zijn wijs
vinger tiert hij: „Nada, no hay nada no"
(niets, er is helemaal niets.).
Vader Ricardo valt zijn zoon bij: „Jullie Ne
derlanders begrijpen helemaal niets van de
situatie in ons land". Mariano neemt een
slok van zijn cola en vervolgt: „Een mooi
thuis- en uittenue van de club zoals die
spelertjes hier dragen, is niet voorhanden.
Puur uit geldgebrek. In de jeugdelftallen
moesten onze ouders zelf voetbalschoe
nen en passende kleding aanschaffen in de
winkel op de hoek van de straat. Er waren
jongens bij die zich geen deugdelijke voet
balkleding en dito kicksen (straatschoe
nen) konden veroorloven. Een lederen
voetbal van het juiste merk heb ik nooit
kunnen beroeren in de jeugd." Mariano is
