I
het stadion op en gaf haar beroemdste
zoon een klaterend applaus. Daar liep-ie
dan, dat jochie van 'de overkant' die in De
Meer opgroeide en er later de beste voet
baller ooit werd.
Cruijff zou op de middenstip de fakkel
ontsteken, waarmee, na een rondgang
door het land, de 'ziel van het Ajax-sta-
dion' in de Amsterdam Arena zou aanko
men. Misschien tekenend voor de zakelij
ke, Amerikaanse sfeer van de Arena, wilde
de vlam niet vlam vatten. Zij wilde in De
Meer blijven. De ziel van Ajax lag en is in
haar eigen stadion in De Meer. Met een
noodfakkel liep Cruijff een ronde over het
veld. Echte Ajax-fans pinkten menige traan
weg; met het verdwijnen van Cruijff met
vlam uit het stadion kon De Meer gesloten
worden.
Om elf uur precies zou het gebeuren. Sa
luutschoten uit twee enorme kanonnen
begeleidden het moment suprème. Het
publiek telde af en toen de klok op nul
stond, ging het licht uit in het stadion. De
Meer had opgehouden te bestaan.
Een vreemd gevoel maakte zich van je
meester. Emoties en ongeloof gingen hand
in hand. Langzaam stroomden de tribunes
leeg. Enkelen bleven staan, stil voor zich
uitkijkend, het nog niet ten volle beseffend.
Totdat de harde werkelijkheid van 1996
tot hun doordrong. Een ingehuurde ste
ward sprak emotieloos, zonder hij het zelf
wist, historische woorden tot enkele 'blij
vers'; „Wilt u alsublieft weggaan.We gaan
sluiten."
Ruim een week later zou de fakkel van
Ajax, de ziel, toch worden ontstoken.Waar
tijdens de fakkeltocht door het land de
fakkel vele malen uitging, ging in de nacht
van 14 op IS augustus nog éénmaal het
licht aan in De Meer. Een 'aangestoken'
brand verwoestte het hoofdgebouw en
een gedeelte van de hoofdtribune. De
brandweer had het vuur na enige uren in
bedwang. Maar de ziel van Ajax ging niet
uit. Die ligt nog wel even in De Meer.
