m
IFE
LUCKY AJAX
ge vraag aan Wever („Wat doe je nou te
genwoordig"), want het antwoord („ik zit
in de WAO") ging het hele stadion rond.
Heinz Stuy bulderde de naam van zijn bi
stro in de miccrofoon. „Lekker eten"
voegde hij er voor alle zekerheid aan toe.
Beroeps-ex-Ajacied Sjaak Swart glom on
dertussen van trots. En... anders dan in
1971 tegen Panathinaikos, werd hij nu niet
uit het veld gehaald.
De intocht van deze helden met hun Euro
pacup was het startsein van een prachtige
parade van koetsen met paarden, onder
meer bevolkt door Griekse godinnen en
gewonnen trofeeën. Ook de Griekse held
I
Ajax was aanwezig.Tot slot voegde de
meest recente succesvolle Ajax-generatie
voegde zich op het podium bij de jongens
van begin jaren zeventig voor een geza
menlijke kiek.
Het Paard vanTroje deed ondertussen
moeilijk. Dit was voor de tribunevakken B
en A geplaatst, waardoor de toeschouwers
het zicht op veld was ontnomen. Na luid
keelse protesten begon het paard aan een
omzwerving, waarna het na lang dralen
voor een leeg tribunevak werd gestald
(eureka!).
'Lucky Ajax' had inmiddels in de midden
cirkel plaatsgenomen. Een mooi gezicht,
dat echter al vrij snel ietwat pijnlijk werd,
want de oudere spelers moesten (of ble
ven) langdurig op hun frisse plek staan.
Het leek wel of zij waren 'vergeten', nu
alle successen breed werden uitgemeten.
Na zo'n drie kwartier dropen zij zelf maar
af, wat Ron Brandsteder niet echt opmerk
te. Deze had meer oog voor de 2 brothers
on the fourth floor. De 'house-act' werd
met gebabbel over hitlijsten afgekondigd,
terwijl vijftig meter verderop gerenom
meerde Ajacieden stonden kou te lijden!
Stijlvoller was het gezang van professione
le musicalsterren en muzikanten. Imca Ma
rina was er ook. Een violiste begeleidde
Ajax-supporter Joark, die een zelfgeschre
ven gedicht over De Meer voordroeg. De
emoties sloegen te zeer toe, want de twee
laatste zinnen kreeg Joark niet meer uit
zijn keel.
En de klok, die tikte steeds verder weg.
Vanuit een hoogwerker daalde een 'engel'
neer, met in haar hand een enorme sleutel,
die symbolisch overgedragen zou worden
aan Michael van Praag. De voorzitter be
vond zich echter op de tribune, zodat de
presentator vergeefs naar Van Praag zocht.
Deze haastte zich naar beneden en nam
enige minuten later toch de 'sleutel' van
