ONE WORLD, ONE PEOPLE
COCA-COLA HAARLEM CUP 1996
ajajufe
i PÈÊ
Tijdens de twaalfde editie van de Coca Cola Haarlem cup kwamen
dit jaar 245 teams in actie. Van 30 juli t/m 3 augustus was
Haarlem de voetbalstad van Nederland. Olympisch kampioen
Yvonne van Gennip werd er bejubbeld door tienduizenden supporters en
André Rieu bracht er met zijn openlucht concert duizenden harten in
vervoering. Op woensdag 31 juli was de Grote Markt het domein van de
voetbaljeugd. In het hart van de Spaarnestad voerde voetbal de
boventoon, de rest was bijzaak. Voor één dag werd de Grote markt
omgedoopt in een gezellig stadion: 'Haarlem Arena'.
JAN OLDE RIEKERINK
ROEMEENSE DIAMANTJES
Peter Brink, redacteur van het Haarlems
Dagblad, beschreef de Coca-Cola Haarlem
Cup op een 'oprechte Haerlemfe' wijze.
Een wijze die gepikt moet worden, vandaar
dit relaas (Haarlems Dagblad, 27 juli en 2
augustus 1996).
Mensen, die rustig een terrasje willen pik
ken, schrikken op van het geschreeuw van
kinderen, ouders en trainers. Het is hun
feest vandaag, want in de maand waarin
het weer net zo wisselvallig is als het kleu
renpalet van een kameleon hebben de
youngsters het geluk aan hun zijde. De zon
staat strak aan de hemel.de vlaggen staan
in top en de terrasjes zitten vol. Kortom:
veel publiek voor de talentjes, die zich mis
schien een beetje prof wanen. De Ajax-
jeugdtrainer Jan Olde Riekerink versterkte
met zijn aanwezig dat prof-gevoel.
„Zo'n evenement als dit juich ik van harte
toe.Veel aspecten waar wij op trainen zie
je hier terug. Kleine veldjes waardoor de
jongere veel in balcontact komen en regel
matig scoren. Prima." Het plezier geeft
echter de doorslag voor de Rotterdam
mer in Amsterdamse dienst. „Het straalt
van hun gezichten af. Dit is een beleving
voor die spelers hoor.Vergis je niet. Ik zag
iemand net al een sliding maken over die
stenen. Niet zeuren gewoon doorspelen.
Dat is straatvoetbal. Prachtig. Op deze ma
nier hou je het voetbal levend."
Het mooie van de Haarlem Cup is dat het
je ieder jaar weer terugbrengt naar de re
aliteit. Nederlanders maken zich door
gaans vooral zorgen over het weer, de lo
cale feestweek en hun uiterlijk. Maar er
zijn belangrijker zaken. Gezondheid en ar-
Tekst Peter Brink en
een beetje van Nico Smith
moede bijvoorbeeld. Een bende vrijbuiters
uit het voormalige Oostblok kan een ieder
die er even bij wil stil staan, terugbrengen
op aarde. Zoals de E-junioren van Dinamo
Bukarest.Want in Roemenië heerst nog
immer armoede.
Zo blijkt al snel. De bus waarmee de talen
ten in de dop uit Roemenië kwamen, zou
hier niet door de APK-keuring komen. De
kleding van de spelers stamt uit de jaren
tachtig. Enniet eens alle talenten be
schikken over kicksen. De kruisfinale tegen
het Spaanse Villa Joiosa brengt twee ver
schillende werelden binnen de krijtlijnen.
De spaanse macho's met hun gebruinde
gezichten, dure kleding en nieuwe kicksen
tegen de spelers uit een ander milieu: de
kanslozen uit Bukarest. Op het veld ver
vaagt de uiterlijke schijn echter. De teams
houden elkaar lang in evenwicht, vlak voor
tijd geeft de individuele klasse van de Roe
menen echter de doorslag. De culinair
door de wol geverfde Spaanse keeper
wordt 'gepoort'.tot grote vreugde van
heel Bukarest. Het houdt hun hoop op een
toernooizege levend, een eerste stap naar
internationale erkenning. Na deze week
keren zij weer terug naar de trieste wer
kelijkheid in hun vaderland, waar zij verder
kunnen werken aan de verwezenlijking van
hun droom: profvoetballer worden.Welk
een hoger goed kan je kinderen geven of
meegeven dan dit: De Coca-Cola Haarlem
Cup l996.The 'one world, one people'
tournement, 'the' event of the year. Uitge
nodigd worden is de grootste eer.Tot vol
gend jaar.
