PIET BOSMAN, JOARK, iMfl i L 1' TERREINKNECHT VAN 1964 EN 1989: SUPER-FAN: TIKKIE TERUG „Een kwart eeuw Ajax, dat is niet niks. Ik had er veel moeite mee de deur van mijn huisje in het stadion achter me dicht te trekken. Deze dagen, zo rond de afscheid van De Meer, komen die emoties opnieuw naar boven. Ik zou er nog graag gewerkt hebben, maar mijn ziekte, longemfyseem, maakt dat onmoge lijk. Bijna 26 jaar woonde ik met mijn echtgenote Elly in het huisje Voorland/Diemen-zijde, één van de vier woningen binnen het stadion. Het begon met een telefoontje van Jaap van Praag met de vraag of ik terreinknecht wilde worden. Want als hove nier had ik verstand van het gras.Toen stond Ajax nog op degra deren, er zaten slechts een paar duizend mensen op de tribune. Ik heb de groei tot internationale topclub en de rijzende ster van Johan Cruijff meegemaakt. Hij wilde altijd een zo vlak mo gelijk veld hebben. 'Vooral in de doelgebieden Piet, vanwege het contra-effect.' Cruijff was nooit moeilijk, ook niet als trainer: 'De velden zijn van jou Piet, daar bemoei ik me niet mee.' Als je het als terreinknecht goed wilt doen, moet je als het ware op het veld slapen en bereid zijn desnoods tot diep in de nacht door te werken. In de ArenA wordt het allemaal anders. Ik hoop nog een keer op een goede dag voor een bezoekje aan het nieu we stadion. Het moet er mooi zijn." Tot slot enkele frases uit zijn eerder gepubliceerd gedicht, omdat het zo mooi is: „Nog even genieten van dat beeld, straks ben jij een open wond die nooit meer heelt.... Die luid sprekers met die rare ruis, nooit meer naar mijn tweede huis.... Nog even denken aan die fantastische sfeer, ik zal hem missen die prachtige Meer." Het requiem voor De Meer heeft geklonken. Op 9 december 1934 scoorde Bob ten Have er het eerste Ajax-doelpunt in de met 5-I gewonnen openingswedstrijd tegen Stade Francais de Reims. Het laatste Ajax-doelpunt kwam op 28 april 1996 tegen Willem II van de voet van Finidi George, wederom 5-1. Duizenden goals lagen er tussen, duizenden tranen van vreugde en verdriet werden in De Meer gehuild. Ajax neemt geheel in stijl afscheid van het goede huis, als grote kam pioen. En als grote kampioen begint het aan een nieuw tijd perk in de ArenA. ferco bv mi .iiurrn-'iin 020-6900990 floor Wo 020-690099» Op zaterdagmiddag 14 augustus 1948 was een van de merkwaardigste vriendschap pelijke wedstrijden uit de historie van het Nederlands voetbal in het Ajax-stadion te aanschouwen. Ajax speelde er tegen het Olympische voetbalteam van India, dat op de Olympi sche Spelen in Londen indruk had ge maakt. Het opvallende aan het team van India was dat men, op één backspeler na, zonder voetbalschoenen tegen Ajax speel de. De Indiërs hadden slechts windsels om wreef en enkel gebonden. Het publiek in het stadion amuseerde zich kostelijk met de 'act' van de Indiërs. Het Ajax-elftal had echter problemen met Indië. Uit vrees voor het aanrichten van blessures, speelden deAjacieden ingetogen tegen de 'naast hun schoenen lopende' te genstander. Deze profiteerde optimaal van Ajax' tenen-angst en won die middag met 5-1Het enige doelpunt dat die middag met een voetbalschoen werd gemaakt kwam drie minuten voor tijd van Ajacied Gerard Bruins. Deze reageerde daarop veelzeggend door slechts zijn schouders op te halen. Na afloop was men binnen Ajax buitengewoon tevreden met het faire gedrag en technische spel van de exoti sche tegenstander. Maar, zo was de alge mene mening, wilden de Indiërs in de toe komst nóg een keer tegen Ajax spelen, dan dienden zij wel hun voetbalschoenen mee te nemen. Er gingen wel vaker dingen mis in 'De Meer', maar gelukkig had dat niet altijd vervelende consequenties. Op 29 april 1990 stond de thuiswedstrijd tegen Roda JC op het programma. Als Ajax zou winnen en concurrent PSV puntverlies zou lijden tegen Feyenoord, kon de kampioensvlag uit in Amsterdam-Oost. De stemming zat er voor de wedstrijd goed in. Het Ajax-sta- dion was dat jaar uitermate goed bezocht. Ook nu zat het vol.Vooraf speelde de ar tiest Manke Nelis op de middenstip Ajax- liederen. Niets kon meer mis gaan, zo leek het.Totdat de wedstrijd begon en de cre atieve Ajax-voetballers zich met de zaak gingen 'bemoeien'. Ooit zei Rinus

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1996 | | pagina 19