PIET KEIZER, VERMAARD LINKSBUITEN: MARTINAIR <f" MARTINAIR iüïüiï- aVaillant Roever Reizen „De Meer is mijn voetbaltehuis, een vertrouwd huis. Ik ken er werkelijk elk hoekje. Ik kwam er tot en met de laatste wedstrijd met grote regelmaat, want ik ben nog steeds lid van Ajax. Gelukkig be waar ik er heel veel goede herinneringen aan en zal ik er niet slechts eentje uitkiezen. Emotioneel omdat het stadion tegen de vlakte gaat? Nee, niet echt.Voor de trouwe supporter ligt dat inderdaad anders. Ze moeten het voetbal op een afstand vol gen, kunnen niet aan het proces deelnemen. Daar om doen ze sneller aan 'heiligverering' en klampen zich vast aan emoties. Mensen die er werken of ge werkt hebben bekijken het daarentegen zakelijker, zien het als hun werkplek. De verhuizing naar een modern stadion is nu eenmaal onvermijdelijk. Het is de vooruitgang en Ajax mag niet stil blijven staan." dorp enToos Innemee.als respectievelijk omroeper en omroepster gehad, maar die waren volgens Hartingh te soft. Hartingh: „Een goede stadionomroeper moet een duidelijke, heldere stem hebben, goed kun nen articuleren en niet bang zijn om op te treden. Je moet binnenbrandjes in de kiem kunnen smoren. Dat lukte niet zo goed in het Ajax-stadion, want de geluidsinstallatie was onvoldoen de. Ik kon daardoor dus amper greep krij gen op de F-side.Toch heb ik er veel gela chen. Nadat een keer wat jongens vlaggen hadden gepikt, riep ik om dat ze op moes ten passen want er stond beneden een pit bull op hun te wachten. Na twee minuten begon het hele stadion te zingen "waar blijft die pitbull nou?" Het was lange tijd zo dat als tijdens wed strijden naar het Ajax-stadion werd ge beld, men de stadion-omroeper aan de lijn kreeg. Hartingh: „Bij mij in de cabine stond de telefoon. Dat was ongelooflijk grappig. Bij avond wedstrijden belden rond half negen kinde ren van een jaar of zes, zeven op, want die moesten naar bed en wilden weten hoe veel het stond. Er heeft zelfs een keer me vrouw uitVenlo gebeld, wiens man net een hartaanval had gehad. Zij wilde de stand weten, voor haar man. Ik vroeg haar of er ook een telefoon bij haar man stond. Dat was het geval; hij kwam zo goed en kwaad als het kon aan de lijn.Vervolgens deed ik het raam van de omroepcabine open en hing daar de telefoon even uit, om die man ervan te overtuigen dat hij echt met het Ajax-stadion verbonden was. Ik beloofde hem na de wedstrijd terug te bellen met de uitslag. Dat deed ik dan ook, want ik beschouwde mezelf als een pr-man van Ajax." Hartingh werd ook wel eens vanuit de kroeg gebeld. „De man had dan waar schijnlijk tegen zijn vrouw gezegd dat hij naar Ajax zou gaan, maar hij was de kroeg ingedoken. Zo iemand wilde dan even de uitslag weten, want zijn vrouw had naar Langs de lijn geluisterd." Hartingh werd zo'n twintig keer per wed strijd gebeld. „Dat waren er vast veel meer geweest als de mensen geweten had den, dat ze de omroeper aan de lijn zouden krijgen."

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1996 | | pagina 17