BLINDE SUPPORTER
NICO DESMET GENIET VAN VOETBAL
ajaxlife
ico is 26, Ajax-fan, gek op
voetbal. En blind,
■i mi Eigenlijk is hij Cercle
aanhanger (Cercle Brugge, België)
en Ajax-fan, maar bovenal is hij
voetbalsupporter, en hierin spant
Ajax de kroon. Wat Nico bijzonder
maakt is dat voetbal voor een
blinde andere inhouden heeft.
ER MOET LEVEN ZIJN.
De ongebreidelde interesse voor Ajax ont
stond pas veel later, op zijn 16e, via Studio
Sport. „Ajax toonde het voetbal dat ik
graag zag, en zie. Ajax is verfijnd, Feye-
noord speelt op zijn Engels en te veel onn
kracht". Kick and rush daar houdt hij niet
van. „Cercle tracht Ajax te imiteren, als dat
lukt, dan is het iedere week feest".
Als anderen het over een goede wedstrijd
hebben spreken ze over mooi passenspel,
inzet of spanning.Voor Nico ligt het an
ders. „Je voelt aan de mensen of de match
goed is". Aan hun toon kent hij het wed
strijdverloop. Hij absorbert de sfeer rond
om hem. Ook al wint zijn ploeg, dat wil
niet zeggen dat de wedstrijd rendabel was
voor Nico. „Er moet leven zijn, op het veld
en zeker ook naast het veld". Dat laatste
primeert in de ervaringswereld van Nico,
hij moet het hebben van de stemming op
de tribunes, maar die is er niet altijd. Zo
vormen doelpunten regelmatig een zeld
zaam hoogtepunt in een tensieloze omge
ving.
Van voetbal op televisie kan Nico veel
minder genieten. Het zo belangrijke 'en-
Vroeger was er voor Nico ook basketbal
en volleybal, maar voetbal is langzaam op
de voorgrond komen te staan.Vooral om
wille van de sfeer, de mogelijkheid mee te
Gedurende de week is hij stoelenvlechter
maar met de dag stijgt de intensiteit om
naar het voetbal te kunnen.Voor hem is
het een positieve verslaving.
Nico was acht toen zijn vader hem voor
het eerst mee naar het voetbal nam. Het
seizoen '77-78 was dat. De thuisploeg
verloor toen, met 0-3 van Antwerpen. On
danks dit verlies was Nico voor het voet
bal gewonnen.
Nico wacht me op in de stationshal van
Brugge-centaal. Door het slechte weer be
sluiten we de bus richting centrum te ne
men en nestelen ons tenslotte in Nico's
stamkroegje 't Cafeetje. De twee pintjes
die volgen dienen om de stem wat losser
te maken. Het is zaterdag, normaal zou
Nico naar het voetbal gaan, maar vandaag
niet want: 'Ajax Life komt langs voor een
interview'. Nico woont regelmatig
wedstrijden bij en volgt het ge
beuren via commentaren van
omstanders, maar vooral door
toedoen van zijn vader en broer
die er steeds bij zijn.
Hij proeft de sfeer aan de hand
van: geroep, het raunen dat over
de tribunes golft, de heersende
opwinding en stijgende emotio
naliteit. De spanning van de om
geving gaat op hem over.
„je voelt een doelpunt groeien".
Vooral het juichen geeft een kick,
een „explosie van emotie, een ge
zonde ontlading", zoals Nico hetzelf
uitdrukt. Hij situeert het spel door middel
van details (door zienden amper waarge
nomen). Bijvoorbeeld het onderscheid in
baltoets. Zo klinkt de tik tegen een verre
bal anders, doffer, dan een pasje in de diep
te. Ook het scherpe trillen van het fluitje
en de hieraan verbonden nuances in toon
bieden Nico de mogelijheid de gebeurte
nissen op het veld te interpreteren. De
richting van protest bij scheidsrechterijke
beslissingen en de reacties van anderen
zijn bijkomende elementen.
leven, mee op te gaan in de prikkelende in
tensiteit van gevoelens die eigen zijn aan
de sport. Nico leeft telkens naar het week
end toe.
