aja*ife WAT DAN? Toen Barry Hulshoff na een blessure door Ajax werd afgekeurd voor het grote werk, vond hij emplooi bij MVV in Maastricht. Een club waar hij na zijn actieve loopbaan ook nog diverse andere functies bekleed de. Opmerkelijk is dat Hulshoff na zijn 'pensionering' als actief speler vaak in Zuid-Limburg danwel in Vlaanderen te recht kwam. Enkele uitstapjes als (jeugd)trainer naar Oostenrijk, Grieken land en weer naar Ajax ten spijt. Na het af lopen van deze con tracten dreef het lot hem steeds zuid waarts. „Het is nooit een bewuste keuze geweest. Ik ben namelijk niet al tijd in de gelegen heid om te kiezen, omdat ik niet het hoogste diploma in Nederland bezit. Vandaar dat ik vaker in België aan de slag ga. Maar goed, ik kan in België en in Lim burg, waar ik ook heel wat jaartjes ge woond heb, nu eenmaal goed aarden. Het leefklimaat is er erg prettig." IS WEL KONINKLIJK Zijn functie bij KVCWesterlo is officieel trainer, maar officieus 'manusje-van-alles'. „Het is een kleine club in opbouw en dan moet je je ervaring op meer terreinen be schikbaar stellen. Ik ben ge start met een jeugdoplei ding, heb me bezig gehou den met sponsoring, com mercie, de indeling van het nieuwe stadion en dat soort dingen. De club is in korte tijd gegroeid en de ambitie is er om te promoveren naar de eerste klasse natio naal. Dan moet de organisa tie natuurlijk meegroeien en daarom heb ik me ook met dit soort za ken beziggehouden." Overigens verloopt het derde seizoen dat Barry Hulshoff de club onder zijn hoede heeft niet al te succesvol. Westerlo ver keert in de onderste regionen. „Daarom is afgesproken dat ik me voorlopig weer even alleen met het eerste team zal bezig houden.Want degradatie moet voorko men worden. Gelukkig heb ik voor de win terstop enkele nieuwe spelers kunnen aan trekken. Onder meer de Nederlander Frans van Rooy van PAOK Saloniki (ex- PSV en ex-FC Antwerp, red.). In ieder ge val kan ik mijn ei bij Westerlo, wat betreft voetbal, goed kwijt. Het enige probleem is dat het semi-professioneel blijft. Dat is aanpassen, zeker als je gewend bent vele jaren bij full-professionele clubs te werken. Op den duur ben ik daar weer aan toe. Of met Westerlo, want we werken daar lang zaam naar toe, of weer bij een andere club." Aan zijn glorietijd bij Ajax bewaart Barry Hulshoff nog steeds goede herinneringen. Ooit stond Barry Hulshoff in het beroem de rood-witte shirt met drie Europacups en een wereldbeker te pronken. Goden zoon van 1966 tot 1977. Met 283 officiële wedstrijden goed voor een tiende plaats op de 'eeuwige' ranglijst van Ajax in de meest recente presentatiegids. Een staat van dienst om 'U' tegen te zeggen. En toch geen trainer of technisch directeur van een (sub)topper. „Het heeft te maken met het schizofrene in mijn karakter. Soms wil ik de rust en het gemoedelijke, dan weer de hectiek van een topclub in een grote stad. Ik zit nu al een tijdje in een rustige periode, dus lacht de bebaarde oud-Ajacied. Zonder de zin af te maken is de boodschap duidelijk. De sympathieke verdediger van weleer lijkt geen spat veranderd. Nog steeds die kenmerkende baard, alleen een beetje grijzer. Nog steeds die sympathieke oog opslag. Of hij daarmee een terugkeer naar de Amsterdamse Middenweg, waar hij hoogte- en dieptepunten meemaakte be doeld? „Dat niet. Maar stel dat ik de kans zou krijgen om er weer als bijvoorbeeld assistent of jeugdtrainer aan de slag te gaan, dan zal ik zeker geen nee zeggen. Waarom niet? Ik heb er steeds met veel plezier gewerkt. Zeker als speler. En alles meegemaakt: de opbouw in de jaren zestig, de grote successen in de zeventiger jaren, de terugval daarna en de conflictperiode eind jaren tachtig."

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1996 | | pagina 61