DE BELEVING
AJAJIIFE
ZIE JE HET NIET MEER
ZITTEN OMDAT
(HAHPIONS LEAGUE
Ajax
Door Kirsten Vogd
Deze foto werd gemaakt va
rend in de Zuid Chinese zee.
„Ik kan u inmiddels verzeke
ren dat het Ajax-gevoel tot in
de verste uithoeken van de we>
reld is doorgedrongen," aldus
de commandant van Hr. Ms.
Van Galen F. van der Laan.
Het is 28 november, om 8.00
uur loopt mijn wekker af.
'Ajax', schiet er door mij heen.
Tijdens het onbijt probeer ik
m'n moeder wijs te maken dat
ik me niet zo lekker voel. He
laas, ze stinkt er niet in. Gehuld
in m'n Ajax-shirt verlaat ik het
huis. Het eerste uur Engels, het
dringt nauwelijks tot me door.
Het tweede uur aardrijkskunde
met nog een half uur voor de
aftrap. Jammer genoeg mag de
radio niet aan zodat ik het eer
ste gedeelte heb moeten mis
sen. Gelukkig mag de radio wel
aan bij de volgende les. Zenuw
achtig en gespannen probeer ik
te ontdekken wat de tussen
stand is. 0-0, het kan dus nog
alle kanten op. De hele les luis
ter ik aandachtig naar het ra
dioverslag, niet wetend dat er
een paar lokalen verder een TV
aanstaat. Enkele keren klinkt er
'ge-oe' en 'ge-ah' door de klas.
Tevergeefs, de ruststand is 0-0.
Eerste prijs Bloemencorso Een serie zegels van Rijkaard, als eerbetoon, en als dank aan en
Winterswijk, foto Marius van afscheid van deze onvergetelijke voetballer. Ontworpen door
den Hurk Corwin Stam.
De bel gaat en ook de scheids
rechter houdt het voor gezien.
Haastig werk ik een broodje en
een beker melk naar binnen.
Dan sjees ik gelijk naar het
dichstbijzijnde lokaal waar een
TV aanstaat. Onopgemerkt
werk ik me naar voren. Ik sta
vrijwel helemaal vooraan als de
scheidsrechter fluit voor de
tweede helft. Een luid gejuich
klinkt op als dezelfde man een
rode kaart geeft aan een Brazi
liaan. Langzaam kruipt de twee
de helft voorbij. De moed zakt
me in m'n schoenen. Een verle
ning zie ik echt niet zitten,
mede omdat ik het volgende
uur een overhoring heb. Even
aarzel ik, maar dan besluit ik
om te blijven. Die overhoring
kan me wat, op dit moment is
Ajax belangrijker. De verlenging
beleef ik in een roes. M'n hart
bonkt wel tienmaal zo heftig
dan normaal. Omdat ik de
spanning niet aan kan, draai ik
me naar het raam en kijk naar
de weerspiegeling van de TV.
Uiteindelijk moeten penalties
de beslissing geven, alsof de
spanning al niet groot genoeg
is. M'n buik knalt zowat uitel-
kaar bij de eerste penalty. Met
bezwete handen pak ik m'n
hoofd vast. De laatste, en alles
beslissende penalty wordt ge
nomen door onze aanvoerder.
Met m'n handen voor m'n
ogen wacht ik op de reactie
van de anderen. "ORAAA, WIJ
ZIJN WERELDKAMPIOEN',
gilt iemand naast me. Hyste
risch schreeuw ik mee. Na
Spreekt voor zichzelf en spreekt vanzelf.
Foto Antoon van Tooren.
twee uur voetballen en een
slopende reeks penalties heb
ben we het toch gehaald.
Warm en opgewonden loop ik
naar de volgende les. Het lijkt
alsof de rust is wedergekeerd,
maar van binnen voel ik me
nog zo ontzetend heerlijk. 'Be
dankt Ajax, bedankt dat ik sup
porter kan zijn van zo'n fantas
tische wereldclub.'
-Je nieuwe underwear van
Rijkaard van de lijn gejat is,
- de kat van de buren je tour-
nedo heeft opgevreten,
- je bang bent dat het nieuwe
stadion niet op tijd klaar is,
of omdat
- Dick Advocaat nu ook bij
PSV een schuifdak wil,
- de jarretel van je vriendin in
je oog sprong,
- je op het Museumplein in de
drukte je kunstgebit verloor,
- er een deuk in 'de schaal' zit,
- je hond de postbode niet wil
loslaten,
- je nette straatje een gedoog
zone wordt,
- burgemeester Peper de Feye-
noord selectie op de Cool-
singel heeft gehuldigd omdat
ze maar met 4-2 van Ajax
verloren hebben,
- de bakker ook niet weet
waar dat condoom vandaan
gekomen is,
- je niet meer weet waar je
woont,
of omdat
- je alleen nog maar kan lachen
om de weerman,
Nou dan wordt het echt de
hoogste tijd, weer eens gezellig
naar Ajax te gaan.
Cor Paans
TOWN OF
POPULATION 55,000
JAX- heller thanever!
