h -
ajahjfe
RüHn
„Ik sta helemaal te gloeien, ik
had dit absoluut niet ver
wacht," zegt de Groningse
even later. Haar knalrode jurk,
bezet met duizenden pailletjes
en het kroontje op haar hoofd
met daarin het Ajax-logo laten
haar nog meer stralen. Haar
wacht een zware taak. Naast
haar opleiding voor kapster zal
zij bij officiële gelegenheden
het gezicht van Ajax en haar
Supportersvereniging zijn.
Haar representatieve taken
zullen onder andere bestaan
uit het begeleiden van VIP's,
het uitreiken van trofeeën en
zij zal bovendien de eerste af
trap van het voetbalseizoen
gaan verrichten. „Dit zal een
fantastisch jaar worden. Ik heb
al eerder mode-shows gelopen
en modellenwerk gedaan, maar
die hostess-functie die ik nu
moet gaan vervullen is nieuw
voor me. Een meisjesdroom is
uitgekomen."
Vlak voor het restaurant, waar
alle genodigden bijeen komen,
staat Tineke. In haar hand
heeft ze een wit sportbroekje.
Het broekje was eens van
Frank Rijkaard, maar is net als
zijn schoenen, trainingspak en
t-shirt verloot. De opbrengst
van de loterij gaat eveneens
naar het Ronald McDonald
Kinderfonds. Tineke kijkt som
ber. „Ik dacht dat er
een handtekening
van Frank op. zou
staan, kan ik die als
nog krijgen?" Een
man komt haar ver
tellen dat Frank Rijk
aard al weg is. Te
leurgesteld bekijkt
ze het witte broekje
nog eens. „Ik hang
het op in mijn slaap
kamer. Rijkaard is
terecht de winnaar
van vanavond. Voor
alles wat ie gedaan
heeft."
Michael van Praag,
voorzitter van Ajax,
begeeft zich zoals al
tijd tussen de sup
porters. Hij maakt
voor iedereen tijd,
gaat op de foto en is
altijd bereid tot een
goed gesprek. „He
laas was ik vanavond
verlaat. We hadden
een vergadering bij
de KNVB. Normaal zijn die be
sprekingen rond acht uur afge
lopen, maar vanavond liep het
uit. Ik ben na afloop zo snel mo
gelijk hier naar toe gereden",
lijkt Van Praag zich te veront
schuldigen. „En als ik dan bin-
nenkom ben ik zo verschrikke
lijk trots en blij dat iedereen
hier zit." Wat hij ook liet blijken
tijdens zijn toespraak tot het
publiek. „Drie jaar geleden was
dit er nog niet. Wat Ajax toen
nog ontbrak was een Suppor
tersvereniging. Want Ajax is na
melijk niet van het bestuur,
maar van jullie. En ik ben er
trots op dat jullie hier zijn. Mijn
vader zei eens: 'Aan de top ko
men is moeilijk, maar er blijven
is nog veel moeilijker.'
