Ujm
TIFOSI - AJACIEDEN
Champions' uit de speakers
klonken. Minutenlang, mis
schien zelfs wel tientallen mi
nuten, schalde het overwin
ningslied van Amsterdam
door het stadion.
Het had al eerder geklonken,
die middag, in de binnenstad
van Wenen.
Hoopvol, toen nog. Want ja,
Ajax was tot nu toe wel onge
slagen in de Champions League,
maar met Milan wist je het
nooit. Maar de eerste morele
overwinning werd al door de
supporters geboekt, 's Och
tends waren ze nog in de meer
derheid geweest, de tifosi van
Milan. De 'Rossoneri' heersten
op de Stephansplatz, het plein
aan de voet van de immense
Dom van Wenen. Aanvankelijk
langzaam, maar daarna steeds
sneller stroomden de Ajacieden
toe. Halverwege de middag was
de Amsterdamse hegemonie
compleet Op de Stephansplatz
en op de Graben, een prachtige
brede winkelstraat met veel ter
rassen, was geen Milanees meer
te zien. En mocht zich toch een
verdwaalde Italiaan op het terri
torium van de Ajacieden wagen,
dan was een honend spreek
koor zijn deel. Maar
het bleef bij
verbale
strijd.
Want onderling heerste re
spect en het gevoel allemaal
voor één doel naar Wenen te
zijn gekomen: die allesbeslis-
sende finale. De sfeer was
daardoor fantastisch, een wed
strijd van dergelijk niveau meer
dan waardig.
De Hollandse overmacht
bleek ook in het stadion. De
inmiddels ingeburgerde vlagge"
tjes, waarmee nu ook in bui
tenland, onder leiding van Ko
lonel buitendienst Karei Klein,
