TIEN JAAR
tlN^S
AJAX
HET
AJAJIIFE
99
Ah
ohan Cruyff haalde hem in
1986, onder andere samen met
Jan Wouters naar Ajax. De
fax-fans waren verbijsterd, want
de talenten Gerald Vanenburg en
Ronald Koeman gingen op dat mo
ment samen weg. Tien jaar later
heeft Danny Blind alle sceptici van
destijds de mond gesnoerd. Hij is
al geruime tijd een belangrijke
schakel in de Ajax-ketting. Niks
geen rechtsback meer, maar
dominerende laatste man.
Danny Blind kwam binnen als ex-
Spartaan maar groeide uit tot oer-
Ajacied en is de onomstreden aan
voerder van zowel Ajax als Oranje.
En dat hij niet op zijn mondje is
gevallen bewijst Blind óók in
maandblad Elf, waarvoor hij iedere
maand een opmerkelijk interview
maakt.
Voor Ajax-Life draaiden we de za
ken even om: het Ajax-archief met
Blind-interviews werd doorgespit
en collega-journalist Blind kreeg
tien opmerkelijke citaten van zich
zelf uit ieder van de tien jaar Ajax
voorgelegd. Danny Blind in gesprek
met zichzelf.
OPDRACHT
Blind (1986): "Bij Sparta werd me wel
eens verweten dat wanneer ik tegen
een onbekende jongen speelde, ik daar
meer moeite mee had. Ónderschatting
werd er dan gezegd."
Blind 1995): "Ik denk dat dat meer te ma
ken had, met het feit dat ik van origine een
middenvelder ben. Ik was gewend om aan
vallend te denken en dan lijkt het soms
alsof je nonchalant speelt. Of ik weet te
gen wie ik moet spelen? Ik speel tegen
woordig als vrije man, dus ik heb geen di
recte tegenstander meer. Maar ik heb in
middels ook zoveel ervaring en rust dat ik
weet hoe ik me in het veld moet opstellen.
Van onderschatting is geen sprake."
Blind 1987): "Er zitten zeven Ajacie-
den in het Nederlands elftal, dus Cruyff
vindt het meer dan logisch dat die ook
hun stempel op de organisatie drukken.
Ik kan het eerlijk gezegd ook wel be
grijpen. Ik vind het jammer dat in dit
land de weinige mensen (Cruyff en Mi-
chels) die verstand van het spel hebben
elkander regelmatig in de haren vlie
gen. In plaats van dat er samen aan
een goed produkt in het belang van ie
dereen wordt gewerkt, krijg je nu van
die typisch Nederlandse conflicten."
Blind 1995): "Ik weet niet meer over welk
conflict het toen ging. Echt waar, ik kan me
er niets meer van herinneren. Als het om
een speltechnische kwestie ging, dan vind
ik het logisch. Met zoveel Ajacieden in de
ploeg moet je ook op een Ajax-manier
voetballen. Maar nogmaals: ik weet niet
meer wat er aan de hand was, dus ik kan
er geen commentaar op geven. En wat de
afgelopen toestanden over het eenmalig
bedanken voor Oranje betreft: daar is al
zoveel onzin over geschreven. Men bleef
maar roepen dat wij te vermoeid waren of
in ieder geval rust wilden. Daar ging het
helemaal niet om! Mensen van de KNVB
gingen allerlei dingen beweren over sanc
ties en dergelijke, maar wij, de Ajax-spe-
lers hielden onze mond. Dus ging de pers
maar lopen zoeken en werd iedereen, tot
de materiaalman aan toe, om zijn mening
gevraagd. Of we ook tot een boycot had
den besloten als we maar met zijn driëen
of vieren waren geweest in plaats van, zo
als nu, een groot machtsblok met acht
spelers hadden gevormd, doet niet ter
zake, want we waren nou eenmaal met zo
veel spelers. Het is erg irritant om te ho
ren of te lezen dat mensen zonder kennis
van zaken hun mening gaan geven. En
meer wil ik er niet meer over kwijt."
Blind 1988): "Het missen van de Euro
pacup ll-finale in 1987 tegen Lokomo-
tive Leipzig was een hele harde klap.
Tot die finale had ik vijf jaar geen wed
strijd gemist. Cruyff noemde me een
ideale prof door toe te geven dat ik
door mijn blessure niet zou kunnen spe
len. Maar, eerlijk gezegd vind ik het zo
vanzelfsprekend wat ik daar gedaan
heb. Niet iets om jezelf voor op de
borst te kloppen. Egoïsme is iets raars.
Voetballers zijn egoïsten bij uitstek.
Maar ik vrees dat ik in dat opzicht on
derbedeeld ben. Ik zou iets egoïstischer
kunnen zijn. Het is absoluut mijn twee
de natuur om een bal zo snel mogelijk
af te geven. Ook al zou ik er zelf iets
beslissends mee kunnen doen. Ik ben
een prof van het type dat je een op
dracht kunt laten uitvoeren."
Blind (1995): "Nou, ja, ik ben natuurlijk
verdediger, dus dan is het logisch datje
ballen afgeeft. Maar het klopt: ik kijk altijd
naar de vrij staande man. En dat moet
ook, want door mijn rol in het team moet
ik snel een goede diepe pass kunnen ge
ven. Ik heb het talent om goed om me
heen te kijken. En wat dat egoïsme betreft:
het is zonder meer waar dat een heleboel
jongens die een Europacupfinale kunnen
spelen, dat koste wat kost ook willen
doen. Rond een Europacupfinale zit zoveel
publiciteit, daar wil je als voetballer ge
woon bij zijn. Alleen tot welke prijs? Mijn
knie was in Athene dermate geblesseerd
dat ik het maar een kwartier had kunnen
volhouden. Dan is het toch logisch dat je
je afmeldt? Maar, ik geef toe: veel voetbal
lers waren toch het veld op gegaan. Zoals
Van 't Schip bij de finale een jaar later te
gen KV Mechelen? Daar weet ik niets van.
Dat moet je Van 't Schip vragen. Ik weet in
ieder geval van mezelf dat ik destijds een
goede beslissing heb genomen."
Blind (1989): "Je hoort weieens dat
mensen het verschrikkelijk vinden om
herkend te worden. Dat ze last hebben
van hun beroemdheid. Ja, als ze geen
stap buiten de deur kunnen zetten,
zonder dat iedereen ze na-
voortdurend
lastig valt,
V Ajg wijst en voc
