DE ONVERGETELIIKE AVOND IN TRIEST
®DE MAN FRANK
LIFE
De derde aflevering van Kampioen onder de kampioenen kan na
tuurlijk maar over één man gaan. Frank Rijkaard gaf 23 novem
ber jongstleden in Triëst zijn eigen afscheidsfeestje aan de Itali
aanse fans, die perfect de bijzondere gebeurtenis aanvoelden. Ajax de
klasseerde AC Milan en Frank Rijkaard was de uitblinker van de wed
strijd. En zijn ster straalde óók nog na afloop. Mede door een overdonde
rende huldiging van beide supportersgroepen, vierde Rijkaard die avond
één van de hoogtepunten uit zijn imposante carrière. Ajax-Life
feestte mee.
tekst: Claudia Canasta
Haast roerloos stond hij daar. Het hoofd
lichtjes gebogen, rechterhand op de borst,
de vingers iets gespreid. Alsof hij zijn hart
wilde pakken, wilde tonen dat ze daar nog
altijd een plaatsje hadden, de fans van Mi
lan. Hoe lang hij daar stond, weet nie
mand. Misschien een tiental seconden,
misschien een paar minuten. Massaal ge
zang verscheurde de stilte van de avond in
Triëst. Voor de eerste keer die dag vonden
Milanisti en Ajacieden elkaar. In hun ode
aan Frank Rijkaard.
Het moment rond Rijkaard, die ultieme
verering van een voetballer; het had iets
magisch. Zoals de hele avond in Triëst, de
uitwijkplaats voor het uit het eigen San Siro
verbannen Milan, iets magisch had. Een fan
tastische wedstrijd in een fantastische sfeer.
Een avond waarin dromen werkelijkheid
werden. Want koesterde niet elke suppor
ter de stille wens zijn Ajax de Italiaanse
grootmacht in eigen huis te zien kloppen?
En was niet elke Ajacied in de voorafgaande
dagen wel eens ingedut, mijmerend over
een glansrol tegen het grote Milan?
Die rol was er. Voor iedereen. Voor Frank
de Boer, die Milanese aanvallers tot figuran
ten degradeerde, voor Clarence Seedorf,
die legende Franco Baresi een koekje van
eigen deeg gaf. En voor Jari Litmanen, die
Ajax en de meegereisde fans al na twee mi
nuten in extase bracht. Maar de echte
hoofdrol was voor Frank Rijkaard, de aan
jager, de architect van het modern spelen
de Ajax. De teruggekeerde Godenzoon
corrigeerde, dirigeerde, was overal waar hij
moest zijn en sleep de messen als dat nodig
was. Juist tegen zijn oude ploeg leek de
Amsterdammer te willen laten zien dat hij
nog altijd van topniveau is. En juist voor de
ogen van de tienduizenden Milan-fans de
monstreerde Rijkaard nog eens dat Marcel
Desailly, zijn opvolger in San Siro, welis
waar een goede voetballer is, maar geen
Rijkaard. Maar dat wisten de Milanisti
waarschijnlijk al lang. Anders was de Aja
cied niet nog steeds zo immens populair
geweest in de Noorditaliaanse zakenstad.
