ajaxufe WAARDERING CRUYFF "Ik zei niet gelijk volmondig ja bij de eer ste gesprekken met Ajax", herinnert Grim zich nog de gebeurtenissen van de laatste weken van juli. Stanley Menzo vertrok op het allerlaatste moment naar PSV en trainer Louis van Gaal wilde graag een geroutineerde reserve-doel man terug. Grim: "Door mijn Ajax-verle- den was ik de eerste kandi daat. Uit mijn vorige Ajax-tijd weet je nog wat er van je ver wacht wordt in bepaalde spel situaties. Ik moest goed na denken over dat aanbod. Ik wist wat ik had bij Cambuur. Aan de andere kant betekent belangstelling van Ajax een vorm van waardering. Ik zag wel in dat er bij die club mooie jaren aankomen, bij voorbeeld door de Cham pions League. Er staat een goed elftal met jonge jongens. Bovendien was er sprake van een financiële vooruitgang." Ondanks dat gunstige per spectief staat hij wel in de schaduw van Edwin van der Sar, momenteel de beste kee per van Nederland. "Ik weet dat ik voor de positie van tweede doelman ben aange trokken. Dat is een heel ver schil met Stanley Menzo. Hij werd op een gegeven moment verwezen naar het tweede plan en kon daarmee niet le ven. Die rol als reserve-kee per is altijd moeilijk. Je bent concurrent van elkaar, maar moet elkaar toch ook zelfver trouwen geven. Ik kan goed overweg met Edwin. Het klikt gewoon. We zijn ook buiten de groep vaak met elkaar be zig. Het is belangrijk dat ie mand je kan helpen op de goede momenten." Fred Grim is niet alleen stand- in voor Van der Sar. Ook ver dedigt hij het doel van het tweede elftal. Dat doet hij sa men met Casper Nelis en Ed mund Claus. "Drie keepers lijkt veel, maar ik ga natuur lijk ook al maandags mee op trainings kamp voor Europa Cup-duels, leder speelt daardoor weinig wedstrijden, maar ritme kan je óók opdoen tijdens de trainingen. De partijtjes gaan daar be hoorlijk scherp." Zijn inbreng in het tweede elftal is natuur lijk anders dan bij de hoofdmacht. Grim beaamt dat. "In de reserveploeg moet je die jonge jongens meer helpen. Tegelijk moet je ook laten zien dat je zelf scherp bent. Elke wedstrijd word je beoordeeld, dus moet je je iedere keer weer bewijzen. De lekkerste duels voor mij waren natuur lijk die met Zwolle en Go Ahead Eagles in het bekertoernooi. Dat zijn de krenten in de pap. Het is dan ook een schande dat we nu bij FC Utrecht de volgende ronde spe len. Alle middelen waren aanwezig om ons gewoon in Amsterdam te laten voetballen. Dat thuisvoordeel weegt natuurlijk zwaar voor zo'n jeugdig elftal. De vorige keren waren er 5 a 6.000 toeschouwers. Dat is toch een aparte gebeurtenis voor de jon gens, zoveel mensen komen er normaal niet kijken bij een competitiewedstrijd. Toch denk ik dat we voetbaltechnisch niet minder zijn dan Utrecht, alleen is het na tuurlijk wel een fysiek sterke ploeg. In een bekerstrijd gelden toch andere normen." Fred Grim staat nu op de doordeweekse avonden als ervaren kracht tussen de talen ten uit de Ajax-school. Ooit was hij er daarvan óók een. In een eerder voetballe ven speelde hij al aan de Middenweg. "Ik geloof dat het in 1981 was, toen ik hier kwam. Aad de Mos haalde me toen weg bij JOS, een roemruchte club in Amster dam (Rinus Michels begon er zijn trainersloopbaan, voor dat hij in 1965 naar Ajax overstapte, red.). Samen met onder andere René Panhuis, Marcel Peeper, Johnny Bos man en Edwin Godee kwam ik uit in de hoogste jeugdelf- tallen van Ajax. Daarna kwam ik als derde keeper achter Hans Galjé en Menzo bij de selectie. Na een halfjaartje werd ik al tweede man, om dat Galjé werd verhuurd aan FC Utrecht. Stanley was ech ter toen in zijn topjaren, dus ik kreeg tijdens die twee sei zoenen weinig kansen. Er was toen onder Johan Cruyff wei nig perspectief voor mij." "Halverwege de competitie kon ik op huurbasis naar Cambuur. Ik kreeg er genoeg van op te bank te zitten bij Ajax en greep elke kans om te vertrekken op dat mo ment aan. Het elftal stond toen bovenaan in de eerste divisie en ging voor het kam pioenschap. De thuiswed strijden trokken 10.000 toe schouwers. In die tijd zat het hier in De Meer nog niet eens altijd vol. Het ging hart stikke leuk in Leeuwarden. Ik had het best naar mijn zin en uiteindelijk ging ik definitief over. De supporters zijn enorm trouw in Friesland. Dat zie je ook bij Heeren veen. Al ging de wedstrijd om niets, dan waren er nog 4500 toeschouwers." "In totaal heb ik zeven en een half jaar bij Cambuur gespeeld. Juist aan het einde van het vorige seizoen had ik drie jaar bijgetekend. We waren dan ook op zoek naar een koopwoning in Friesland. Zo zie je maar hoe snel zaken kunnen veranderen in het betaalde voetbal. Vier maanden geleden had ik nooit verwacht dat ik nog eens bij Ajax zou terugkeren." Het sprookje van Grim: eind goed, al goed.

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1995 | | pagina 39