LINKMIECHEL KIPPEN ZAKATLAS PSNIMH Tekst: FRANS PERLOT Foto's: LOUIS V. D. VUURST en al dra reden we Wenen binnen. Naviga tor Frans had zich voorzien van een plat tegrond, zodat we vlotjes door Wenen naar het in het Prater gelegen Ernst Hap- pel Stadion konden rijden. Niet dus. Deze, volgens sommigen onder ons uit 1816 daterende, zakatlas vermeldde he laas niet de vele Einbahnstrassen welke het schone Wenen rijk is, zodat we na ruim elf uur sturen ook nog gedwongen werden tot een meer dan drie kwartier du rende toeristische route door Wenen. Elke keer als we links af wilden, of ook wel rechtdoor, konden we, typisch Oostenrijks bewe ren kwade tongen, uitslui tend radicaal rechts. Geluk kig bleek drie keer rechts óók links te wezen, en kon den we ons, net voor stuur- smurf de moed op zou ge ven en rechtsomkeert zou maken, onszelf uit dit dool hof bevrijden. Ietwat verstijfd van de lange zit gingen we het plein voor deze fraaie maar nog prak tisch lege voetbaltempel op, waar we eerst op souvenirjacht gingen bij de vele standjes met vlaggen, sjaals en petjes. Rond het stadion kleumden overal groep jes Ajax-supporters. Handen werden ge schud, reisduur en vervoermiddelen ver geleken, oude koeien werden uit sloten getrokken en allesoverheersende ge spreksonderwerpen waren natuurlijk Ajax, de komende wedstrijd en de snerpende kou. Na enige tijd begon het wat drukker te worden, en het leek wel of de helft van de Oostenrijkse bevolking uit Polizisten be stond die de behoefte voelde zich node loos nadrukkelijk te manifesteren. Bij het hek ontstond wat beweging: een hoofd- Salzburger wist kennelijk niet wat te doen met de matig voorradige programmaboek jes, en begon deze lukraak per stapeltje in grijpgrage handen te duwen. Een levendige ruilhandel ontstond, en een enkele link- miechel begon zelfs een zwart handeltje. Van je 'medesupporters' moetje het maar hebben in den vreemde! Na een fikse wandeling rond driekwart van het stadion (nee, zó stom zijn we niet, maar de bewegwijzering liet te wensen over) werden we bij het betreden van het stadion fiks warmgewreven door de Oos tenrijkse politie, en vervolgens konden we een 'stairway to heaven' op. Er leek ten minste geen einde aan de trap te komen. De stemming zat er al gauw lekker in. Ge varieerde gespreksonderwerpen van alge meen maatschappelijk belang werden uit gebreid behandeld, zoals daar zijn: Ajax, de wedstrijd van afgelopen zondag (Ajax- Eagles), de volgende uitwedstrijd (AC Mi- lan-Ajax) en natuurlijk de komende wed strijd SV Casino Salzburg-Ajax, de door Ajax te volgen tactiek etcetera. Na de grens kon de snelheid nog best wat omhoog, en stuursmurf Mike leidde ons met vaste hand richting andere kant van Duitsland. Op listige wijze waren we het ochtendspitsuur in het Ruhrgebied te vlug af, en laag vliegend kwamen we net na zonsopgang in Beieren aan. Tanken, effe doen wat kippen niet kunnen, koffie, blik- kie en broodje en voortging het. Achterin gingen al wat koppies hangen, maar daar had onze piloot geen last van. Aan de ander kant van de Duits-Oosten rijkse grens nog maar eens een pitstop ge maakt, en net voorbij de afslag Salzburg, die we overigens dus niet moesten hebben, maar eens een Gaststube of een Raststatte bezocht. Grüss Gotti! De verstandigsten onder ons (jawel!) hielden het op een koel glas Oostenrijks bier, terwijl de avonturiers zich waagden aan Panne mit Weiss-ich-viel. Op z'n Hollands waren dit schnitzels met een soort van halfongebakken aard appelschijfjes, die menig een later nog akelig zou den opbreken Hier za gen we ook onze eerste Casino Salzburgsuppor- ters in het wild. Weer op weg werden we links en rechts gepasseerd door Salzburgers die het met de geldende maxi mumsnelheid niet al te nauw namen en ons aan de Hollandse nummerbor den al snel als Ajaxsuppor- ters geïdentificeerd had den. Er werd met paars- witte lappen naar ons ge zwaaid en met trompetten getoeterd. Die lol gunden we ze best, het moest im mers nog avond worden Overigens bleek ons dat Salzburg-supporters zich met de meest vreemde vervoermiddelen verplaat sen zoals dierenambulan ces en brandweerauto's. We vielen van de ene ver bazing in de andere. Zo gleden de kilometers onder de limousine door

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1994 | | pagina 33