HALL OF FAME
BOBBY HAARMS: DE CONSTANTE. IS E
AJAH.IFE
indelijk is het dan weer zo
ver. De oud helden zijn terug
en mijn vakantie was er een
van rust en warmte. Iets wat ik in
jaren niet meer heb gekend, plenty
Nederlandse zon en rust. Rust die
als een stilte-deken alle besonje uit
mijn geest wegrukte. Heerlijk. De
Hall-of-Fame kriebels kwamen stil
aan weer naar de oppervlakte. Ik
weet nog goed 1970 Ajax I, de insi
ders weten dan dat ik het heb over
honkbal. We werden getraind door
de conditiemeester Bobby Haarms.
Halvewege de training had ik maar
één gedachte: 'De beul van Ajax' en
hoe kom ik hier onderuit. Aan het
einde van de training had ik hele
maal geen gedachte meer. De geest
en het lichaam waren op. Uitgeput
en misschien wel voor het leven ver
woest. Vier uur later voelde ik mij
wonder boven wonder goed en was
hem toch eigenlijk een klein beetje
bedankbaar. Twee dagen later voel
de ik mij de 'Beer van de Meer', op
honkbalgebied wel te verstaan. Toch
een meester die kanjer, Bobby
Haarms, de eerste levende legende
uit de reeks Ajax und weiter nix.
MOOIE MOMENTEN?
-
De trainer ontspant
„Ik heb, vanaf 1947 tot aan nu, diverse ke
ren in mijn leven gejuicht. Ik mocht op mijn
twaalfde jaar pas lid worden van Ajax, dat
was in die tijd zo. Er waren toen nog geen
pupillen, maar wel hetzelfde procédé als
nu, drie proefwedstrijden en dan is het aan
genomen worden of niet. Ook toen was er
een strenge selectie. Ik heb de drie wed
strijden gespeeld en werd aangenomen.
Dat was de eerste keer dat ik heb gejuicht.
Ik sprong een gat in de lucht. Dan heb je de
periode van de topjeugd tot en met de A-
junioren en daarna naar de senioren. Ik heb
twee wedstrijdjes in het tweede gespeeld
en mocht op 2 augustus 1952 debuteren in
het eerste elftal. Dat was de tweede keer
dat ik een gat in de lucht sprong. Dan komt
er de tijd dat ik een contract kreeg, met als
beloning Fl. 25,00 per overwinning. De mi
litaire dienst was een spelbreker, ik mocht
maar één keer in de twee weken spelen en
trainen was er helemaal niet bij. Ajax had in
die tijd weinig aan mij en dat koste uitein
delijk mijn contract." Maar niet getreurd
het derde gat in de lucht was in aantocht.
Bobby Haarms' pretogen glommen op en
de draad van dit verhaal werd weer opge
pakt. „Ik weet het nog goed" sprak hij ver
der. „We speelden de derde ronde tegen
Vasas Budapest en een paar dagen daarna,
precies voor de kerst kreeg ik mijn con
tract weer terug. Dat was de derde keer
dat ik gejuicht heb. Daarna kwam een
mooie tijd. Spelen bij Ajax is een feest."
Maar ook aan een
feest komt een
einde. In I960 liep
Bobby's voetbal
carrière af. „Ik had
net twee knie
operaties gehad,
toen Vic Bucking
ham zei: 'Ik zou
maar een beetje
voorzichtig zijn,
een mens heeft
maar vier menis
cussen en bij jou
zijn er al twee uit.
Ik zou als ik jou
was het trainers
vak ingaan." Dus
Bobby werd door
Vic het trainers-