AJAH.IFE zouden hebben kunnen opgericht. Het in de kroeg ontstane Zwanenkoor poetste zeldzaam saai nog maar eens de stokoude, Amsterdamse klassiekers af, maar "de Jan tjes" deden het publiek langzaam in slaap sukkelen. We schrokken weer wakker bij illusionist Hans Klok die tot groot verdriet van ie dereen zijn assistente Sitah keer op keer wegtoverde, doorboorde met zwaarden of het hoofd omdraaide. Zij overleefde alle aanslagen. Dit maakte de zaal zo enthousi ast, dat er na afloop van de bijzondere act vanaf de tribune een gouden nieuw num mer aan de illusionist werd voorgesteld: "Goochel de Kuip weg." Met Willy Batenburg zaten we weer in de zelfde leeftijdscategorie als het Zwanen koor. "Huppie, huppie, huppie, Ajax is mijn duppie", wekte nog ontroering, maar de overige liedjes leken bijna net zo lang te duren als zijn leeftijd (67 jaar). Nadat zijn vrouw Moya (76) op het podium was ge strompeld, was de oubollige Willy Walden en Piet Muyselaar-travestie-act compleet. Gauw de AOW in, nu nog het kan. André Hazes behoort in de categorie Ar- tiesten-Die-Te-Pas-En-Te-Onpas bij en rond Ajax te zien zijn (Koos Alberts, Jan Rietman, Gordon, enzovoort) en voor deze avond was blijkbaar André aan de beurt. Had "De Kleine Smurf" (copyright: Galerij F) nog moeite met de luidruchtige Ajax-fans, Anita Meijer kreeg, net als Ha- zes ondersteunt door de Daylight Super band, de zaal zowaar stil. Een hele presta tie, want in de rust was de stemming aar dig opgelopen: Stefan Pettersson was wéér ontdekt, Stanley Menzo had voor het eerst dit seizoen de nul vastgehouden en kreeg terecht een ovatie en de niet aan wezige Robbie Alflen werd bedankt voor de steun die hij Ajax gegeven had. Finidi George en Nwanko Kanu schitter den ook (door afwezigheid), voor de rest was de complete Ajax-selectie na Meijers optreden op het podium aanwezig voor datgene waar het allemaal om draaide: de bekendmaking van de meest talentvolle en beste Ajacied(en) van het jaar. Meestertechnicus Tarik Oulida was door de lezers van het huis-aan-huisblad De Echo en de 25000 leden van de suppor tersvereniging uitgekozen als dé belofte voor de toekomst en won derhalve de "Marco van Basten-trofee". Oulida beloof de ons zijn uitverkiezing volgend jaar defi nitief waar te maken en gelet op 's mans capaciteiten twijfelt niemand daaraan. Nadat Frank Rijkaard en Mare Overmars respectievelijk de derde en tweede plaats hadden ontvangen in de verkiezing Ajacied Van Het Jaar, was het de beurt aan Jari Lit- manen om gehuldigd te worden voor de 26 competitie-doelpunten, 2 beker-goals, 4 Europacup-treffers en 653 technische hoogstandjes die hij dit seizoen op de mat heeft getoverd. Litmanen won met over macht de verkiezing en ondanks het feit dat aanvallers nou eenmaal sneller een dergelijke prijs winnen, is Litmanen's uit verkiezing dikverdiend. Hij ontving terecht de "Rinus Michels-trofee". Misschien staat Litmanen volgend jaar wéér op dezelfde plek als hij Ajax naar de Europacup-1 winst heeft geleid. Maar mis schien staat de sympathieke en bescheiden Fin er ook om dezelfde huldiging in ont vangst te nemen als Stefan Pettersson öök in Carré te beurt viel. De "echte Ajacied" werd nogmaals bedankt voor zes jaar bij- zonder-mens-ook-buiten-het-veld-zijn en kreeg daarvoor onder andere een Delfts blauw bord, een bos bloemen en het ere lidmaatschap van de Supportersvereniging Ajax. Het was, kortom, een (vooraf al) gewon nen wedstrijd die Ajax in Carré speelde. Zowel de galajurken als de spijkerjasjes vermaakten zich opperbest, öök met grote verrassing Paul de Leeuw, die Ajax nog fe liciteerde met de gewonnen KNVB-beker. Maar de 1650 aanwezigen lieten zich door Paul niet NECken. In een feestelijk Carré had Ajax het kampioensseizoen töch nog winnend afgesloten. Marcel van Hoof

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1994 | | pagina 47