aja*ife
-RELCU Co^rhH tfMW
ejft otótie«ri',H^ ^-V
'VAARWEL'
Daar zat ze.
-777r-s77^**&~7?*r77/'
Tjjiiii,A 'fy""r
pïy-% Su.^C-l«f5Vfe^
1>U).
ybw 1
^UPoWEic
HEW fS rfr AMie%&-
flj..ri7, %c.a,ht'1.,/Ip.?,
e^ereTt "iT?»ïJC:uïtStsr'
!Rom3mïa
Eenzaam op haar bed.
Inééngedoken als een egeltje.
Er was niemand die haar be
greep.
Dat nam ze ook niemand kwa
lijk, want
het was gewoon niet te begrij
pen.
Hij had haar in de steek gela
ten,
al wist hij daar niets van.
De morgenstond had deze
ochtend geen goud in de
mond.
Toen ze naar beneden was ge
komen en de krant had open
geslagen, zag ze het staan:
'AjAX VERKOOPT BRYAN*
ROY AAN IN PROBLEMEN
VERKEREND FOGGIA'.
Het was de laatste tijd niet
goed gegaan met Bryan Roy.
Hij was door zijn coach uit de
selectie gezet. Hij was niet
goed genoeg meer. Hij mocht
een nieuwe club zoeken. Die
had hij dus nu gevonden.
Ze had verwacht, dat ze heel
blij voor hem zou zijn. Maar
het viel tegen. Na afgelopen
zondag had ze weer wat hoop
gekregen. Bryan mocht na een
lange tijd weer eens invallen.
Zou hij dan toch bij Ajax blij
ven? Het ging goed. Ze was in
de wolken toen hij de voorzet
gaf waaruit de gelijkmaker
werd gescoord. Ze had weer
hoop gekregen.
Maar nu was hij dus weg. Weg
was die fantastische voetballer.
Weg was haar idool. Naar Ita
lië.
Ze had hem twee keer een
brief geschrevende laatste
pas kort geleden. Ze had ge
schreven dat hij altijd haar
idool zou blijven, ook al ging
het slecht. Ze kreeg een kaart
terug waarop hij haar bedankte
voor de lieve brief. Dit had
veel voor haar betekend, zoals
ook haar dagboek.
Daarin schreef ze brieven aan
Bryan. Heel persoonlijke brie
ven. Bijna een jaar lang had ze
alles aan hem toevertrouwd.
Ze had het gevoel dat hij
haar begreep.
Al zou hij haar dagboek
nooit echt lezen.
Bibberend en snikkend
kroop ze onder de de
kens en probeerde te sla
pen.
Plotseling schoot het door
haar heen. Doe niet zo
zielig. Dat deed hij toch
ook niet! Ze knipte het
licht aan en pakte haar dag
boek. Ze schreef haar laatste
brief aan Bryan Roy.
Ze eindigde met het woord
'vaarwel'. Sentimenteel, maar
toepasselijk. Vaarwel Bryan
Roy. Vaarwel dagboek. Maar
vooral, vaarwel droomwereld.
Ze zou gaan leven in haar eigen
wereld en niet in die van Bryan
Roy. Ze zou aan zichzelf gaan Hilde Talstra
denkenen niet alleen aan
Bryan Roy.
Ze deed het licht uit en kroop
diep onder de dekens. Na regen
komt zonneschijn, 'dacht ze'.
