aja*ife
VOETBAL KIJKERS
merkje aan bijvoorbeeld Clarence Seedorf.
Omdat ik uit Finland kom, heb ik harder
moeten werken om überhaupt bij Ajax te
kunnen komen. Als je hier al woont en een
normaal leven leidt, is dat gemakkelijker."
Litmanen leerde voetballen op straat, in de
tuin, in parken en van zijn vader Olavi, een
in zijn land beroemde ex-prof. Het niveau
van het voetbal in Finland ligt volgens Lit
manen niet erg hoog. "Naar competiewed-
strijden komen maar 2 a 3000 mensen kij
ken. Ik denk wel dat voetbal er als hobby
de populairste sport is. Maar professionele
prestaties blijven uit. Finland werd vijfde in
zijn kwalificatiepoule.
"Ér heerst geen voetbalcultuur in Finland.
We hebben er geen voetbalsupporters, al
leen maar voetbalkijkers. Als je er speelt
hoor je niets van de tribunes komen. Het
is stil. De mensen praten op de tribune
wat met elkaar over het leven van alledag.
En als er een doelpunt valt, zeggen ze 'o,
goal, wie heeft hem gemaakt?"
Het contact met de supporters van Ajax
vindt Litmanen belangrijk. "Een paar maan
den geleden ben ik nog op het supporters-
toernooi geweest. Het is leuk om de sup
porters ook op een andere manier te le
ren kennen. Tijdens een wedstrijd sta ik
op het veld en zij op de tribunes, leder
heeft dan zo zijn rol. Op zo'n toernooi
kunnen we elkaar echt leren kennen. Nee,
persoonlijk ken ik nog niemand. Maar wel
herken ik gezichten."
Dat is al heel wat meer dan Litmanen er
voer tijdens zijn eerste maanden in Am
sterdam. "Ik zat drie maanden alleen in
een hotelkamer, in een vreemd land met
een onbekende taal. Ik kon er niet tegen
om alleen in mijn hotelkamer te zitten en
ging dan maar wat door de stad wandelen.
Inmiddels woont hij samen met zijn vrien
din en heeft hij al wat vrienden, "maar wel
allemaal via het voetbal".
Gevraagd naar zijn hoogtepunt tot nu toe
in de voetballerij, beginnen de oogjes van
Litmanen te glimmen. "Dat is Ajax." Alles
van Ajax? "Ja, want Ajax is voetbal. Dit is
wat ik altijd heb gewild."
competitie, bij Reipas, HJK Helsinki en
MyPa '47. Reeds op achttienjarige leeftijd
debuteerde hij in het Finse elftal en een
jaar later, in 1989, werd hij gekozen tot
Fins voetballer van het jaar. "Ik ben echter
niet een typisch Finse voetballer. Een Finse
voetballer speelt op fysiek."
"Ik beschouwde het voetbal in Finland niet
als mijn werk. Het was puur een hobby.
Hier merk ik pas dat het ook werk is. Dat
is het verschil tussen mij en en de Neder
landse voetballers. Die beschouwen het al
als hun werk als ze zestien jaar oud zijn. Zo
word je van jongs af aan opgevoed. Dat
