HET FANATISME
FRATSEN VAN DE
LIMBURGSE SUPPORTER:
•EENS AJAX,
AJAjtlFE
et Ajax-gevoel. Kennen al
leen de echte Amsterdam-
H mers dat? Nee hoor, roe
pen de vele supporters van buiten
'Mokum'. En ze voegen de daad bij
het woord. Want ze moeten zich
heel wat moeite getroosten en kos
ten maken om een wedstrijd van
hun favoriete club te bezoeken. Na
het werk of de school even met de
tram naar het stadion is er niet
bij. Neem de Limburgse fans. Lif
ten, treinen of zelfs op de brom
mer richting 's lands hoofdstad.
Voor velen is het een ware onder
neming. Een spannend avontuur
zelfs, zo leert een rondvraag.
18
Het verhaal van John en Bert uit een Zuid
limburgs dorp lijkt meer op de belevenis
sen uit een spannend jongensboek. Omdat
hun Ajax-missie tot hu toe voor hun ou
ders geheim is gebleven, moeten we gefin
geerde namen gebruiken. Het is april
1992, de finale tegen Torino staat er aan
te komen. John en Bert, beide 17 jaar oud
en al jaren fanatieke Ajax-supporters, we
ten het zeker: ze ziillen en moeten er bij
zijn. Er doen zich echter een paar proole- 1
men voor: zowel ouders als school staan
geen extra vrije dag toe. En geld voor de
trëin'hebben ze niet.
Het duo broedt een plan uit. Met hun laat
ste spaarcenten weten ze via de suppor
tersvereniging kaarten te bemachtigen.
Dat probleem is dus snel opgelost.
Voor school 'ontwerpen' ze ieder een 'wa
terdicht', briefje. Boven een perfecte imita
tie van de handtekening van hun vader
staat dat ze de finaledag 13 mei voor on
derzoek in de polikliniek verwacht wor
den. De scholen waarop ze zitten trappen
er in. Nu de ouders. Bert laat weten dat
hij woensdag en donderdag bij John lo
geert en andersom. Het klinkt geloofwaar
dig, ook pa en ma tuimelen er in. Volgend
probleem is het vervoer. Hun tienerreke
ning staat in het rood, maar zwartrijden in
de trein vinden ze risként. Liften kan te
veel tijd kosten, zo overwegen ze. Blijft
niets anders over dan de brommer.
Ai om zeven uur die woensdagochtend
vertrekken ze. John rijdt, Bert op de bud-
dysit en achterop nog een extra jerrycan
met benzine. Om een uur 's middags be
reiken ze de hoofdstad.
"Ons hart ging open. Die sfeer op het
Leidseplein. Geweldig," vertelt Bert. John
valt bij: "De laatste greintjes spijt over de
toch wel gewaagde missie waren verdwe
nen. Voor een pilsje hadden we geen geld,
eigenlijk net genoeg voor een frietje en
•9
Zelfs op haar werk maakte de
Heerlense gemeente-ambte
naar Isabelle Signorile reclame
voor Ajax.
voor benzine. Het deerde niet. Want die
ervaring zullen we nooit vergeten."
Het verloop van de finale is alom bekend.
De Zuidlimburgse supporters maakten het
hele Ajax-feest mee. En genoten. Ook g
na de wedstrijd. Maar ze hadden een 'klei
nigheidje' over het hoofd gezien. En dat
begon na de wedstrijd op weg naar de hul
diging al fors te knagen. Moesten ze mid
den in de nacht met hun brommer naar
Limburg? Nee, dat niet. Het duo verkoos
na ampel beraad voor een kostenloze
overnachting op het Centraal Station.
"Dat doen we dus nooit meer. We waren
best wel bang en zijn maar enkele uurtjes
gebleven. Slapen lukte niet. Bij de eerste
zonnestralen zijn we snel op de brommer
gestapt richting Limburg," aldus Bert.
Hun Cup-avontuur is nooit ontdekt, Al
thans niet door docenten of ouders. In de
eerste dagen daarna hadden ze gemengde j
gevoelens. "Mijn god, wat hebben we ge
daan, zeiden we tegen elkaar. Achteraf be
grepen we het risico pas. En natuurlijk bleef
de angst dat onze ouders er achter kwa
men," laat John weten. Helemaal zwijgen
lukte overigens niet. immers, een dergelijke
ervaring heeft pas waarde als je het met ie
mand kan delen. John en Bert vertelden het
na een weekje aan enkele goede vrienden,
ook Ajax-supporters. Hun lippen bleven
verzegeld, Ajax-supporters plegen geen
verraad. John en Bert waren voortaan hel
den. Ze genoten onder hun vrienden de
roem, zoals alleen een Griekse veldheer
die na een gewonnen slag toekomt.
Overigens is een bezoek aan Ajax voor de
jonge helden inmiddels geen probleem
meer. Beiden zijn nu 19 jaar, hebben een
studiebeurs en een bijbaantje. Een van hun
mede-supporters beschikt over een auto.
"We zullen ons avontuur uit mei 1992
best nog eens aan onze ouders vertellen.
